ملت ایران ! چه سلامی ! چه علیکی !
چرا ساکت نشسته اید ؟ مگر شاهد نبودید که حتی خود احمدی نژاد هم به من رأی داد ، ولی بعد از روز انتخابات خودش را برنده اعلام کرد.
مگر نمی دانید من ترک هستم . همسرم لُر است . دخترم را به یک کُرد شوهر دادم و پسرم با یک دختر عرب ازدواج کرده است . همسر پسر خاله ام اهل شمال است و شوهر دختر عمه ام بچه ی جنوب . خودم دوران مقدس سربازی را در اصفهان بوده ام و قبر پدرم در شیراز است . مردم مشهد مرا « داداش » صدا می کنند و وصیت کرده ام بعد از مرگم مرا در یزد به خاک بسپارند . برادرزاده ام دانشجوی کرمان است و خواهرزاده ام ساکن بوشهر.
این همه دلیل نشان می دهد که همه ی مردم ایران به من رأی داده اند.
از ایرانی های خارج نشین نگویید که بابت هر کدام دلایل قاطعی دارم.
در آمریکا شوهر خاله ام یک مزرعه بزرگ دارد. و در اروپا برادر همسرم کاشی کار ماهری است . باجناق سابقم بعد از طلاق همسر پنجمش ساکن قاره افریقا است. و مردم استرالیا تخته های موج سواری را از مغازه پسر عمویم می خرند.
پس با این همه دلایل مهم چگونه ممکن است که من رأی نیاورم؟
از شما تقاضا دارم به خیابان ها بریزید و به نشانه اعتراض قلیان ها را به آتش بکشید . چرا که دولت احمدی نژاد با واردات گسترده ی شلنگ قلیان از چین ، صنعت شلنگ قلیان سازی را نابود کرده است.
اگر همچنان به سکوت خود ادامه دهید به سیم آخر می زنم و جلوی نهاد ریاست جمهوری خود را حلقه آویز می کنم . پس اگر می خواهید رئیس جمهور اصلی خود را از دست ندهید به پا خیزید و حماسه ای دیگر خلق کنید !
موسوی !
خرداد 1420هجری شمسی
