بعد از تسلیت ایام
راستش امروز داشتم مطابق عادت هر روزه اینترنت گردی و سر زدن به سایتهای خبری و تحلیلی بودم که با دیدن بعضی از فضاهای سم افشان و مسموم به این نتیجه رسیدم که یک عهدی با خودم داشته باشم که هر وقت سر زدم به اینترنت مطلبی را که فکر میکنم باید بیان بشه را به فردا نگذارم و فی المجلس در همین بضاعة مزجاة خودم(وبلاگ محقر) بیان کنم.
متاسفانه یاران انقلاب همدیگر را پشتیبانی نمیکنند ضمن اینکه اجالتا در همین فضای سایبر متاسفانه تک و تنها هستند در حالیکه آن طرفی ها به هر بهانه ای برای همدیگر نوشابه باز میکنند آنهم از نوع خانواده اش؛ مثلا هر روز به ساتها و وبلاگهای همدیگه سر میزنن، برای همدیگه به بهانه های واهی کامنت میذارن،مطالب همدیگر را تکمیل میکنن و ... .
چقدر خوبه که هر کسی به هر طریقی که دستش میرسه دوستان و آشنایانش را خبر کنه و فضای سایبر و رسانه را که متاسفانه دست اموی هاست تسخیر کنیم که اگر نکنیم بعدا حسرت خواهیم خورد.
اجالتا ببخشید که بدون آمادگی مطالبی را نوشتم که البته امیدوارم هر روز توفیق داشته باشم توی این سنگر هم سرباز کوچک نظام باشم.
منتظر عنایات و راهنمایی های دوستان هستم.
